امتحان از عصر نو‌سنگی تا نانو‌تکنولوژی!

خوشبختانه در زمان انسان‌های اولیه، هیچ امتحانی وجود نداشت و هر کس هر کاری دلش می‌خواست، انجام می‌داد و نه خبری از مدرسه بود و نه درس و کتاب و معلم. این دوره را می‌توان عصر طلایی دانش‌آموزان نامید و حد‌اکثر کاری که بچه‌‌ها انجام می‌دادند، این بود که بپرند جلوی ماموت‌‌ها و برای آن‌ها شیرین‌کاری کنند تا حواس ماموت پرت شود و سایر اعضای خانواده بتوانند سر فرصت شکارش کنند. بر‌خلاف ادعاهای مطرح شده، طرح‌های یافت شده بر روی دیواره‌های برخی غار‌های قدیمی، هیچ ربطی به امتحان کتبی نداشته و مربوط به دفترچه‌ی خاطرات یک نوجوان عصر حجری است که استعداد کاریکاتور کشیدن داشته و حتی به قیمت کشیده شدن گوشش توسط بابا و عمو‌ها و دایی‌ها و ماموت‌‌ها، باز هم قلم را کف غار نگذاشت!

دوران نوسنگی:

پس از کاربرد گسترده‌ی سنگ در زندگی بشر و اختراع خط میخی، پای اولین امتحان‌ها هم به زندگی انسان باز شد. در مدارس این دوره، امتحان دادن با قلم و چکش روی لوح‌های سنگی خودش نصف سال تحصیلی طول می‌کشید و نصف دیگر سال هم زمانی بود که معلم سرش به صحیح کردن ورقه‌ها، کندن خط دور غلط‌ها و حک کردن نمره‌ی پای لوح سنگی، گرم می‌شد!

در این دوره بود که عده‌ای از معلم‌ها و دانش‌آموزان زرنگ که از شدت کوبیدن قلم و چکش روی برگه‌ی امتحانی، مچ درد گرفته بودند، امتحان شفاهی را ابداع کردند که هنوز هم پس از هزاران سال، مورد توجه معلمان و دانش‌آموزان قرن 21 است!

دوران کشف آتش

کشف آتش، بازار امتحان را حسابی داغ کرد و بشر که از این کشف بسیار هیجان زده شده بود، از صبح تا شب چیز‌های مختلف را روی آتش می‌گرفت تا ببینند پس از پخته شدن چه تغییراتی می‌کند. در این دوره بود که کباب چنجه، گِل پخته برای آجر و کوزه، ماهی دودی، تخمه‌ی بو داده و غیره ... در سایه‌ی همین امتحان‌ها اختراع شد. این دوره برای دانش‌آموزانی که از زنگ اول چیز‌های مختلف را روی آتش می‌گرفتند و بعد از پخته شدن مزه مزه می‌کردند، دوران نقره‌ای نام گرفت.

دوران اختراع بخار:

کشف نیروی بخار، با بخار شدن امتحان‌های مدارس هم‌زمان شد. شرط معدل برای ورود به برخی مدارس و آموزشگاه‌ها و باز شدن پای امتحان بزرگ (کنکور خودمان!) به زندگی بچه‌های مردم از خصوصیات این دوره بود! در این دوره، انسان با کمک نیروی بخار توانست؛ موتور محرکه و اختراع‌های زیادی به وجود آورد که همه‌ی این‌ها فقط به کشف فرمول‌های تازه‌ی ریاضی و فیزیک و حرکت و سکون منجر شد و کار دانش‌آموزان قرن‌های بعد را هر روز مشکل و مشکل‌تر کرد!

عصر الکتریسیته:

مرحوم ادیسون با اختراع برق کمک زیادی به بشریت کرد هر چند که در برخی موارد به ضرر دانش‌‌آموزان تمام شد که از جمله‌ی این موارد می‌توان به اختراع چراغ مطالعه برای مطالعه تا پاسی از شب و خراب شدن شب‌هایی که تا قبل از ‌آن به خواب و استراحت و شنیدن قصه‌ و خوردن آجیل پای کرسی می‌گذشت، اشاره کرد. حا‌لا این‌‌ها یک طرف، مثال زده شدن خود ادیسون برای دانش‌‌آموزان که: "یاد بگیر! نصف تو بود، 500 تا اختراع کرده بود و پدر و مادرش می‌توانستند پُز بچــه‌ی مخترع‌شان را جلوی در و همسایه بدهند!" در شب‌های امتحان و روز‌های گرفتن کارنامه و مشاهده‌ی نمره‌های متوسط و پایین، یک طرف دیگر!

دوران اینترنت و کامپیوتر:

در عصر کامپیوتر اگر‌چه با ظهور بازی‌های کامپیوتری و سایت‌ها و وبلاگ‌های جالب و آموزنده، وزنه‌، کمی به نفع دانش‌آموزان سنگین شد، امّا ارائه‌ی تحقیق‌های اینترنتی و تایپ شده و روی CD رایت شده هم به امتحان‌های ‌آخر سال اضافه شد، که خلاصه تا حدودی ضد حال بود! امّا در مجموع از این دوران می‌توان به عنوان دوران برنزی دانش‌‌آموزان جهان یاد کرد چون هر چه باشد بهانه‌ی خراب شدن‌ هارد و سوختن cpu و مانیتور کامپیوتر برای نرساندن تحقیق‌ها، هنوز هم کاربرد دارد!

دوران نانو‌تکنولوژی:

این عصر هم معایب و مزایای خاص خودش را دارد. از طرفی دانش‌‌آموزان با استفاده از مداد، خودکار، پاک‌کن، خط‌کش و ماشین‌حساب و تخته‌ی وایت‌برد و حتی تقلب‌هایی که به کمک تکنولووژی نانو تهیه شده، به جنگ امتحان‌‌ها می‌رو‌ند و از طرف دیگر، معلم‌ها و دبیران محترم هم موقع طرح سؤال‌های امتحان از نکته‌های بسیار ریز و نانوی کتاب‌ها سؤال در می‌آورند که این همه نانو‌بینی حتی از انیشتین هم بر‌نمی‌‌آید!


	نام :
	وب :
	پیام :
	2+2=:


(Refresh)


	آمار وب سایت:
	بازدید امروز : بازدید دیروز : بازدید هفته : بازدید ماه : بازدید کل : تعداد مطالب : 53 تعداد نظرات : 49 تعداد آنلاین : 1